Πράσινη Μετάβαση και Εθνική Ανάπτυξη από τον Γιάννη Μανιάτη, Υποψήφιο Ευρωβουλευτή ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Ο πλανήτης μας εκπέμπει σήμα κινδύνου. Και όλοι πλέον αποδέχονται, τουλάχιστον στη θεωρία, ότι η Πράσινη Μετάβαση είναι η μόνη μας επιλογή. Χρειάζονται όμως και πράξεις, συγκεκριμένες πολιτικές, με αρχή, μέση και τέλος. Γιατί η Πράσινη Μετάβαση είναι ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα, όπου διασταυρώνονται η αειφορία και η βιώσιμη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η ενεργειακή ασφάλεια, η γεωπολιτική, η δημοκρατία.

Την περίοδο 2010-2014 χαράξαμε μια Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική που λιγότερο ή περισσότερο ακολούθησαν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις. Η στρατηγική αυτή, που χρειάζεται επικαιροποίηση και διεύρυνση σήμερα, συνδυάζει την επείγουσα δράση για το περιβάλλον με την ανάδειξη ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου.

Βασικός πυλώνας της είναι η ενεργειακή αειφορία και ασφάλεια. Αυτό σημαίνει επένδυση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αλλά και σε προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας σε κατοικίες και δημόσια κτίρια. Ειδικά εμείς οι πολιτικοί οφείλουμε να πείσουμε τους πολίτες για τα οφέλη των ΑΠΕ, μέσα από ευρεία δημοκρατική διαβούλευση αλλά και διασφαλίζοντας αυξημένα αντισταθμιστικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες. Καθώς οι ΑΠΕ δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας, είναι σημαντικό, για παράδειγμα, όπου υπάρχει αιολικό πάρκο, αντί για 3% του τζίρου (όπως θεσμοθετήσαμε την περίοδο 2011-2014) να πηγαίνει στην τοπική κοινωνία το 6%. Ταυτόχρονα, είναι κρίσιμης σημασίας να ενισχύσουμε τις Ενεργειακές Κοινότητες. Χάρη στην τεχνολογική καινοτομία, κάθε νοικοκυριό –ή ένας συνεταιρισμός παραγωγών– μπορεί σήμερα να παράγει την ενέργεια που χρειάζεται, βάζοντας λ.χ. ένα φωτοβολταϊκό στη στέγη. Αυτό σημαίνει εκδηκρατισμός και πολλαπλασιασμός της παραγωγής καθαρής ενέργειας. Δεν είναι ουτοπικό, συμβαίνει ήδη σε μεγάλη κλίμακα σε χώρες όπως η Γερμανία.

Πυλώνας ενός Εθνικού Σχεδίου είναι και η εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων. Το φυσικό αέριο θα χρησιμοποιείται τουλάχιστον έως το 2050 ως μεταβατικό καύσιμο μέχρι να πετύχουμε τους φιλόδοξους στόχους για παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ. Η χώρα μας διαθέτει πλούσια κοιτάσματα, αν και δυστυχώς μετά το 2014, από αβελτηρία των κυβερνήσεων, χάσαμε πολύτιμο χρόνο για την εκμετάλλευσή τους. Με μια στρατηγική «Και φυσικό αέριο Και ΑΠΕ» η χώρα μας μπορεί να γίνει παραγωγός και εξαγωγέας ενέργειας. Και με τη Διπλωματία των Αγωγών και των Καλωδίων, να καταστεί πραγματικός ενεργειακός κόμβος ανάμεσα σε Ευρώπη, Ανατολή και Αφρική.

Σε αυτό το πλαίσιο όμως, είναι αναγκαία και η εθνική επένδυση στην καινοτομία στον τομέα της ενέργειας. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη έχουν σήμερα σημαντική εξάρτηση από χώρες όπως η Κίνα, που κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο της παγκόσμιας παραγωγής φωτοβολταϊκών, αιολικών και μπαταριών. Όμως η ελληνική οικονομία διαθέτει πολλές κορυφαίες επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα συνδεδεμένα με την Πράσινη Μετάβαση: από ηλιακούς θερμοσίφωνες μέχρι βιομηχανικές μπαταρίες και από έξυπνους μετρητές μέχρι υλικά θερμομόνωσης. Είναι εθνικό και πατριωτικό μας καθήκον να ενισχύσουμε αυτούς τους δυναμικούς τομείς της οικονομίας μας, για να παράγουμε, αντί να εισάγουμε, προϊόντα και καινοτομία που συνδέονται με την αειφορία. Και τα οφέλη να διαχέονται στην ελληνική κοινωνία, με δημιουργία θέσεων εργασίας σε ένα νέο, πράσινο και αυτοδύναμο αναπτυξιακό μοντέλο. Στην προοπτική αυτού που ονομάζω: «Συμπεριληπτικό Κλιματικό Πατριωτισμό», δηλ. μια πράσινη μετάβαση «Made in Greece»