Πόσο ακόμη θα αργήσει η επόμενη μέρα για την Εύβοια

Πόσο ακόμη θα αργήσει η επόμενη μέρα για την Εύβοια;

Ο θλιβερός απολογισμός των πυρκαγιών στη Βόρεια Εύβοια με το μισό εκατομμύριο καμμένα στρέμματα στοιχειώνει ακόμη τις ζωές, τις περιουσίες και τις προοπτικές του μοναδικού αυτού τόπου. Οι εξαγγελίες που ακολούθησαν την πρωτόγνωρη καταστροφή δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί στην αναγέννηση της τοπικής οικονομίας και παραγωγής, ούτε σε αναγκαίες υποδομές για την βιώσιμη ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα και την ευημερία της περιοχής. Ταυτόχρονα το νησί κινδυνεύει να μετατραπεί με ευθύνη της κυβέρνησης σε ένα απέραντο αιολικό πάρκο, χωρίς οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες.
Σε ό,τι αφορά τις καμμένες εκτάσεις, οι ευέλικτες διαδικασίες που εξαγγέλθηκαν και τα ειδικά αναπτυξιακά σχέδια που ανακοινώθηκαν πέρσι αντιμετωπίζουν περικοπές πόρων, καθυστερήσεις, γραφειοκρατία, αντιφατικές αποφάσεις, υποστελεχωμένες υπηρεσίες. Η διαχείριση δωρεών και πόρων θυμίζουν “Ταμείο Μολυβιάτη” για τα καμμένα της Ηλείας το 2007. Η αναγέννηση των δασών δεν υποβοηθάται ούτε από τον σχεδιασμό ούτε όμως από τους προϋπολογισθέντες πόρους, ενώ το Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης της Επιτροπής Μπένου δεν προχωρά με ικανοποιητικούς ρυθμούς.
Μάλιστα, την ώρα που οι αρμόδιοι μιλούν για μαζικές αναδασώσεις, πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι μόλις το 1/10 των δενδρυλλίων που θα χρειαστούν για τα δημόσια δάση βρίσκεται σε κάποιο φυτώριο στη Ροδόπη. Ακόμη πιο προβληματικό είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των καμμένων δασών είναι ιδιωτικά ή συγκατεχόμενακαι παρόλο που ο νόμος προβλέπει τη δυνατότητα επιδότησης από το κράτος για την
αποκατάστασή τους, τέτοια προσπάθεια δεν έχει δρομολογηθεί.
Παρόμοια ζοφερή εικόνα αντιμετωπίζει η οικονομική δραστηριότητα της περιοχής, με τις τουριστικές προοπτικές να είναι περιορισμένες, ενώ η ανάταξη της αγροδιατροφικής δραστηριότητας θα χρειαστεί 20 με 30 χρόνια. Είναι ξεκάθαρο μετά από όλα αυτά, ότι η στήριξη της περιοχής δε μπορεί να περιμένει άλλο ούτε να εξαρτάται από χρονοβόρες διαδικασίες που κοστίζουν στην προοπτικής της περιοχής.
Ενώ η Εύβοια θα μπορούσε να είναι οδηγός για ένα πράσινο μέλλον, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενεργειακή δημοκρατία, βλέπουμε να εξελίσσεται ένα επιχειρηματικό παιχνίδι με πελατειακά χαρακτηριστικά, ενδεικτικό των πρακτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το ΠΑΣΟΚ έχει επανειλημμένα τονίσει την απουσία χωροταξικού σχεδίου, την αδιαφορία για την ενεργειακή ζήτηση της περιοχής και των αναγκών των δήμων, τη μηδαμινή ανταποδοτικότητα στις τοπικές κοινωνίες που καταμαρτυρούν την προτεραιοποίηση του κέρδους έναντι της πραγματικής 
περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης.

Για εμάς ζητούμενο δεν είναι να μετατραπεί η Εύβοια σε ένα ανεξέλεγκτο El Dorado με ανεμογεννήτριες, με φαραωνικές επενδύσεις που δεν θέλουν οι δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες, με φτηνό ρεύμα για τους λίγους και ακριβό έως δυσπρόσιτο για αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Αλλά να αναβαθμιστεί το δίκτυο ηλεκτρισμού, η παραγωγή ενέργειας να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ζήτησης και να ανήκει στους πολίτες, με ενεργειακές κοινότητες δήμων, παραγωγών, κτηνοτρόφων, συνεταιρισμών. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για “πράσινη μετάβαση” και να μην αξιοποιούνται οι προοπτικές που δίνουν οι ενεργειακές κοινότητες τόσο για την ποιότητα ζωής όσο και την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής.
Αποτελεί δέσμευση του ΠΑΣΟΚ αλλά και προσωπική, ότι θα αναδείξουμε το θέμα της ανασυγκρότησης της Εύβοιας με μεγαλύτερη ένταση, διεκδικώντας και άλλους πόρους από ένα νέο Ταμείο Ανάκαμψης, χρηματοδοτώντας την επανεκκίνηση της οικονομίας σε αειφόρο βάση με εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, ενισχύοντας την πολιτική προστασία και φρενάροντας τις ανεξέλεγκτες φαραωνικές επενδύσεις που δεν
αφήνουν τίποτε στην τοπική κοινωνία, αλλά απομυζούν υπέρογκα κέρδη. Με δικαιοσύνη, διαφάνεια, κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων, σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, μπορούμε να αναδείξουμε αυτόν τον μοναδικό τόπο ως τοπόσημο μιας αειφόρου αναγέννησης και ανθεκτικότητας.